موارد افشای وجوه نقد

دو مورد از موارد مهم مرتبط با افشای وجه نقد ، اضافه برداشت ها و مانده های جبرانی می باشند. در مواردی که اضافه برداشت ها مجاز باشد ، ممکن است یک شرکت ، چکی را صادر کند که صدور این چک باعث اضافه برداشت از حساب بانکی شرکت در تاریخ ترازنامه شود. چنانچه شرکت در همان بانک دارای حسابهای جاری دیگری باشد می تواند اضافه برداشت را با مانده آنها تهاتر دهد. همچنین مانده اضافه برداشت هایی که بدون اطلاع قبلی مورد مطالبه قرار می گیرد قابل تهاتر با وجوه نقد می باشد. هرگاه برای تسویه اضافه برداشت های بانکی مهلتی تعیین شده باشد در صورتی می توان آن ها را در محاسبه وجوه نقد منظور کرد که مهلت مزبور از یک روز کاری تجاوز نکند. در سایر موارد اضافه برداشت باید نظیر وام موقت ، به عنوان یک بدهی جاری طبقه بندی شود . شرکت نمی تواند اضافه برداشت را با مانده مثبت حساب جاری در بانک دیگر تهاتر دهد. مانده جبرانی مبلغی وجه نقد است که باید در دوره وام ، در قالب سپرده نزد بانک وام دهنده باقی بماند. این مبلغ از آنجا که استفاده از وجوه نقد را محدود می کند باید افشا شود.